بی حسی آلت تناسلی یکی از مشکلاتی است که میتواند نگرانیهای زیادی برای آقایان ایجاد کند. این اختلال جنسی گاهی به صورت کاهش حس، گاهی بی حسی کامل و حتی از بین رفتن لذت جنسی ظاهر میشود. در این مقاله، به طور کامل به دلایل، روشهای تشخیص و راهکارهای درمان بی حسی آلت میپردازیم.
بی حسی آلت چیست؟
بی حسی آلت به وضعیتی گفته میشود که در آن حس لمسی، فشار یا تحریک در ناحیه آلت تناسلی کاهش مییابد یا از بین میرود. این حالت ممکن است موقتی یا دائمی باشد و در هر سنی اتفاق بیفتد و می تواند اختلال نعوظ را در پی داشته باشد . آگاهی از علت دقیق این مشکل، اولین قدم برای درمان مؤثر است.
علل شایع بی حسی آلت
بی حسی آلت را می توان با 5 منشا کلی و شایع که در ادامه به آن می پردازیم تقسیم بندی کرد
1- آسیب عصبی : 
یکی از دلایل اصلی بی حسی آلت آسیب به عصب پودندال (Pudendal nerve) است. این عصب مسئول انتقال حس از آلت تناسلی به مغز است. عواملی مثل دوچرخهسواری طولانیمدت با زین نامناسب، نشستنهای طولانی روی سطوح سفت، جراحیهای لگن یا پروستات و آسیب فیزیکی به ناحیه تناسلی یا لگن میتوانند به این عصب آسیب بزنند و باعث بی حسی شوند.
2- نوروپاتی محیطی (مانند دیابت) : 
دیابت کنترل نشده به مرور زمان به اعصاب محیطی آسیب میزند و میتواند باعث بی حسی در ناحیه تناسلی شود.
افزایش قند خون مزمن 
هنگامی که قند خون بالا بماند ، قند اضافی وارد سلولهای عصبی و سلولهای اطراف رگهای خونی می شود و واکنش های مخربی ایجاد می کند .
تولید مواد سمی داخل سلولها 
قند زیاد باعث تولید مواد سمی مثل سوربیتول و فروکتوز در سلولهای عصبی می شود . این مواد فشار اسمزی رو بالا می برند و به ساختار سلولی آسیب میزنند .
آسیب به مویرگ های خونی 
قند خون بالا موجب تخریب مویرگهایی می شود که به اعصاب خونرسانی می کنند و در نتیجه اکسیژن و مواد غذایی کافی به عصب نمی رسد .
افزایش استرس اکسیداتیو 
هایپرگلایسمی مزمن باعث تولید رادیکالهای آزاد می شود که ساختار پروتئینها، لیپیدها و DNA سلولهای عصبی رو تخریب میکنند .
التهاب مزمن در بدن 
قند بالا باعث فعال شدن مسیرهای التهابی در بدن می شود که خود باعث تحریک تخریب اعصاب و بدتر شدن نوروپاتی می شود . درواقع، بی حسی آلت در بیماران دیابتی علامتی هشداردهنده از نوروپاتی است.
3- مشکلات روانی : 
استرس، اضطراب عملکرد جنسی و افسردگی میتوانند باعث اختلال در درک حس جنسی شوند. حتی در نبود مشکل فیزیکی، مرد ممکن است بی حسی آلت را تجربه کند.
4- مصرف اسپریهای تأخیری و داروها : 
استفاده مکرر از اسپریها یا کرمهای موضعی بیحسکننده مانند لیدوکائین میتواند باعث بی حسی موقت آلت شود. همچنین برخی داروهای ضد افسردگی، ضد صرع ، فشارخون یا آنتیهیستامینها نیز ممکن است باعث کاهش حس شوند.
5- اختلال در گردش خون : 
کاهش جریان خون به آلت تناسلی که ممکن است به دلیل بیماریهای قلبی، مصرف سیگار یا چربی خون بالا باشد نیز ممکن است باعث بی حسی آلت شود.
روشهای تشخیص بی حسی آلت
برای تشخیص علت بی حسی آلت، ارزیابی تخصصی لازم است. پزشک متخصص ارولوژی یا نورولوژی معمولاً اقدامات زیر را انجام میدهد:
✅️بررسی علائم بالینی و معاینه فیزیکی
✅️تستهای عصبی و ارزیابی عملکرد عصب پودندال توسط نوار عصب و عضله
✅️تست ریجی اسکن جهت سنجش نعوظ
✅️آزمایش قند خون برای بررسی دیابت
✅️بررسی سلامت روانی توسط پرسشنامه ها و جلسات روانشناسی
✅️سونوگرافی جهت بررسی عروق ناحیه تناسلی
راههای درمان بی حسی آلت
با توجه به علت زمینهای، راهکارهای درمانی بی حسی آلت شامل موارد زیر است :
✴️کنترل دیابت و بیماریهای زمینهای که شامل تغییر سبک زندگی ، ورزش و در صورت لزوم داروها می شود.
✴️ قطع یا تغییر داروهای مؤثر بر حس که قطعا باید تحت نظر پزشک باشد .
✴️فیزیوتراپی تخصصی لگن و تمرینهای عصب پودندال که در واقع روی عضلات کف لگن متمرکز می شوند ؛ چون این عصب کنترل بسیاری از عضلات کف لگن، پرینه و عملکرد جنسی رو بهعهده دارد . اگه کسی دچار بی حسی آلت، درد پرینه، بیاختیاری یا اختلال جنسی باشد ، این تمرینات کمک میکنند . همچنین شاک ویو تراپی جهت بالا ترمیم پایانه های عصبی بسیارکمک کننده است .
✴️ترک مصرف اسپریهای بیحسکننده به صورت خودسرانه و جایگزینی روش های اورگانیک
✴️درمان اختلالات روانی مانند اضطراب یا افسردگی که تحت نظر یک روانشناس انجام می شود.
کی به پزشک مراجعه کنیم
بی حسی آلت یک علامت هشداردهنده است که نباید نادیده گرفته شود. این مشکل ممکن است دلایل عصبی، متابولیک، روانی یا ناشی از سبک زندگی داشته باشد. تشخیص به موقع و درمان هدفمند، کلید بازگشت به عملکرد طبیعی و زندگی جنسی رضایتبخش است. در صورتی که بی حسی آلت به شکل ناگهانی، مداوم یا همراه با سایر علائم (مثل اختلال نعوظ یا درد) باشد، مشاوره فوری با پزشک توصیه میشود.