ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی یک عارضه رایج محسوب می‌شود. سکته مغزی یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است که سالانه میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در حالی که تأثیرات جسمی و شناختی سکته مغزی به خوبی مستند شده‌اند، تأثیرات آن بر سلامتی جنسی، به ویژه در مردان، کمتر مورد بحث قرار می‌گیرد. این مقاله به بررسی ارتباط بین سکته مغزی و اختلال جنسی در میان مردان می‌پردازد و بینش‌ها و توصیه‌های عملی را برای بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی ارائه می‌دهد
تأثیر سکته مغزی بر سلامت جنسی
سکته مغزی می‌تواند تغییرات جسمی و عاطفی قابل توجهی را به همراه داشته باشد که می‌تواند بر تمایل، توانایی‌ها و اعتماد به نفس فرد بازمانده در فعالیت‌های جنسی تأثیر بگذارد. ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی شامل ناتوانی نعوظ (ED)، کاهش میل جنسی و مشکلات در عملکرد جنسی می‌شود. این مسائل اغلب چند بعدی هستند و شامل ابعاد فیزیولوژیکی، روانی و ارتباطی می‌شوند.
ناتوانی نعوظ و سکته مغزی
ناتوانی نعوظ شایع ترین ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی در میان بازماندگان سکته مغزی مردان است و مطالعات نشان می‌دهند که خطر ناتوانی نعوظ در این گروه به طور قابل توجهی بالاتر از جمعیت عمومی است. عواملی که به ناتوانی نعوظ پس از سکته مغزی کمک می‌کنند
آسیب عصبی 
سکته مغزی می‌تواند به مناطق مغز که مسئول تحریک و عملکرد جنسی هستند آسیب برساند. میزان و محل آسیب مغزی می‌تواند شدت ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی را تحت تاثیر قرار دهد. آسیب به لوب جلویی، به عنوان مثال، می‌تواند میل جنسی و آغازگرایی را مختل کند، در حالی که آسیب به ساقه مغز می‌تواند فرآیندهای فیزیولوژیکی لازم برای نعوظ را مختل کند.
آسیب عروقی 
سکته مغزی اغلب با سایر مشکلات عروقی، مانند فشار خون بالا، دیابت و تصلب شرایین، همراه است که می‌تواند جریان خون به آلت تناسلی را مختل کند. جریان خون کاهش یافته می‌تواند دستیابی یا حفظ نعوظ را دشوار کند و در نتیجه ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی ایجاد می کند . علاوه بر این، آسیب عروقی مرتبط با سکته مغزی می‌تواند این مسائل را تشدید کند که در این موارد بهترین درمان شاک ویو تراپی است.
داروهای مصرفی 
برخی از داروهای تجویز شده پس از سکته مغزی می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند که شامل ناتوانی نعوظ می‌شود. به عنوان مثال، برخی از داروهای ضدافسردگی، ضدروان‌پریشی و آنتی‌هیپرتنسیو می‌توانند با عملکرد جنسی تداخل داشته باشند و درنتیجه ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی را ایجاد کنند. بسیار مهم است که بیماران این عوارض جانبی را با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی خود در میان بگذارند تا در صورت لزوم گزینه‌های درمانی دیگری را بررسی کنند.
عوامل روانشناختی 
افسردگی، اضطراب و تغییرات در خودپنداری پس از سکته مغزی نیز می‌توانند به ناتوانی نعوظ کمک کنند. تأثیر عاطفی مقابله با سکته مغزی، همراه با ترس از عملکرد جنسی و تصویر بدن، می‌تواند یک چرخه اضطراب و مشکلات نعوظ و ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی را ایجاد کند. مشاوره و حمایت روانشناختی می‌تواند در پرداختن به این مسائل حیاتی باشد.
کاهش میل جنسی و عملکرد جنسی
علاوه بر ناتوانی نعوظ، بازماندگان سکته مغزی ممکن است کاهش میل جنسی یا تمایل جنسی را تجربه کنند. این می‌تواند ناشی از تغییرات جسمی و عاطفی ناشی از سکته مغزی و همچنین عوارض جانبی داروها باشد. کاهش سطح انرژی، خستگی و درد مزمن نیز می‌توانند منجر به کاهش علاقه به فعالیت‌های جنسی و ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی شود.
سکته مغزی می‌تواند عملکرد جنسی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. مردان ممکن است به دلیل محدودیت‌های جسمی، مانند ضعف عضلانی، فلج یا مشکلات هماهنگی، درگیر ناتوانی جنسی بعد از سکته مغزی شوند. این موانع جسمی می‌توانند ناامیدی و احساس ناتوانی ایجاد کنند و بر اعتماد به نفس و صمیمیت جنسی تأثیر بگذارند.
مدیریت مشکلات جنسی پس از سکته مغزی
پرداختن به سلامت جنسی برای بهبود کلی بازماندگان سکته مغزی بسیار مهم است. در اینجا چندین راهکار برای مدیریت مشکلات جنسی پس از سکته مغزی آورده شده است
درمان پزشکی
داروهایی مانند مهارکننده‌های فسفودی‌استراز (مانند ویاگرا) می‌توانند در درمان ناتوانی نعوظ مؤثر باشند. این داروها با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، نعوظ را در پاسخ به تحریک جنسی تسهیل می‌کنند. همچنین شاک ویو تراپی هم از گزینه های موثر و امن می باشد . گزینه‌های دیگری نیز شامل پمپ‌های خلأ، تزریق‌های آلت تناسلی و کاشت‌های آلت تناسلی وجود دارند. بسیار مهم است که بیماران این درمان‌ها را با ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی خود در میان بگذارند تا بهترین روش برای وضعیت خاص خود را تعیین کنند.
مشاوره و درمان
حمایت و مشاوره روانشناختی می‌تواند به پرداختن به مسائل عاطفی و ارتباطی که ممکن است پس از سکته مغزی ایجاد شوند کمک کند. درمان شناختی-رفتاری (CBT) و درمان جنسی به طور خاص می‌توانند در پرداختن به اضطراب، افسردگی و دینامیک‌های ارتباطی مفید باشند. مشاوره می‌تواند استراتژی‌های مقابله‌ای برای مواجهه با تغییرات در عملکرد جنسی فراهم کند و به بازسازی صمیمیت با شرکاء کمک کند
ارتباط عاطفی با شریک جنسی 
ارتباط باز و صادقانه با شرکاء در مورد نیازها و نگرانی‌های جنسی برای حفظ صمیمیت و یک رابطه سالم ضروری است. بازماندگان سکته مغزی و شرکای آنها باید مکالمات صادقانه‌ای درباره احساسات، تمایلات و چالش‌هایی که ممکن است با آنها مواجه شوند داشته باشند. این می‌تواند به کاهش سوءتفاهم‌ها کمک کند و یک محیط حمایتی برای کشف راه‌های جدید صمیمیت ایجاد کند.
تغییر سبک زندگی
اتخاذ یک سبک زندگی سالم می‌تواند سلامت کلی و عملکرد جنسی را بهبود بخشد. ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل و ترک سیگار می‌توانند سلامت عروقی و سطح انرژی را بهبود بخشند. توانبخشی جسمی و کاردرمانی نیز می‌توانند به بازماندگان سکته مغزی در بازیابی قدرت، تحرک و هماهنگی کمک کنند که می‌تواند عملکرد جنسی را به طور مثبت تحت تأثیر قرار دهد.
نکات عملی برای بازماندگان سکته مغزی و شرکای آنها
✴️ صبور و فهمیده باشید
بهبودی از سکته مغزی زمان می‌برد و سلامت جنسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. با خود و شریک خود صبور باشید در حالی که این تغییرات را می‌پیمایید.
✴️ اشکال مختلف صمیمیت را کاوش کنید
صمیمیت جنسی محدود به رابطه جنسی نیست. اشکال دیگر محبت جسمی مانند بغل کردن، بوسیدن و ماساژ را برای حفظ نزدیکی و ارتباط کاوش کنید.
✴️ کمک حرفه‌ای جستجو کنید
برای پرداختن به نگرانی‌های سلامت جنسی از کمک ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، مشاوران و گروه‌های حمایتی بهره‌مند شوید. آنها می‌توانند راهنمایی‌ها و منابع ارزشمندی را برای کمک به شما و شریک شما ارائه دهند.
در حالی که سکته مغزی می‌تواند چالش‌هایی برای سلامت جنسی به همراه داشته باشد، درک و پرداختن به این مسائل می‌تواند کیفیت زندگی بازماندگان را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی باید به طور فعالانه با بیماران خود درباره سلامت جنسی صحبت کنند و درمان‌ها و حمایت‌های مناسب را ارائه دهند. با اتخاذ یک رویکرد جامع به مراقبت پس از سکته مغزی، می‌توانیم به بازماندگان کمک کنیم تا سلامت جنسی خود را بازیابی کنند و روابط صمیمانه خود را تقویت کنند.
منابع
Juha T. Korpelainen, Pentti Nieminen, and Vilho V. Myllylä 1999 . Sexual Functioning Among Stroke Patients and Their Spouses
سکته ی مغزی در سن زیر چهل سالگی برایم اتفاق افتاده، دکتر های مختلف مراجعه کردم، بیشترشون میگن دیگه رابطه جنسی ت مثل قبل نمی‌شود ، گفتند هیچ درمانی نیست جز صبر کردن برای ترمیم عصب هات، راهی نیست؟
قطعا آسیب های مغزی عوارض جبران ناپذیری را به همراه دارند اما درمان هم دارند تکنینک های زیادی برای درمان اختلال نعوظ بعد از سکته مغزی وجود دارد و صبر کردن جزو آنها نیست توصیه می کنیم همین الان اقدام کنید زیرا با صبر کردن آسیب شما سخت تر درمان می شود .