چگونه با مبتلایان به اختلال جنسی رفتار کنیم؟

اختلالات جنسی یکی از موضوعات حساس و پیچیده‌ای است که می‌تواند تأثیر عمیقی بر زندگی فردی و روابط بین فردی بگذارد. یافتن حمایت و همدلی از سوی خانواده، دوستان، شریک زندگی، پزشک یا درمانگر، نخستین قدم برای مقابله با این مشکل است. در این میان، نقش شریک زندگی و خانواده بسیار حیاتی است و می‌تواند مسیر بهبودی فرد را تسهیل کند.

صحبت درباره مشکل: قدمی ضروری برای بهبود

متأسفانه در بسیاری از فرهنگ‌ها، اختلالات جنسی همچنان یک تابوی بزرگ محسوب می‌شوند و فرد مبتلا اغلب با شرم و خجالت دست‌وپنجه نرم می‌کند. این موضوع باعث می‌شود بسیاری از افراد تمایلی به صحبت درباره مشکل خود نداشته باشند، به‌ویژه اینکه مسائل جنسی به دلیل خصوصی بودنشان، گفتگو درباره آن‌ها دشوارتر است.

بااین‌حال، بسیار مهم است که فرد مبتلا درباره مشکل خود با شریک زندگی‌اش صحبت کند. این گفتگو نه تنها باعث می‌شود فرد احساس حمایت بیشتری کند، بلکه راهی برای یادگیری نحوه مدیریت مشترک این مشکل خواهد بود.

چرا باید صحبت کنیم؟

اختلالات جنسی، حتی اگر فقط یکی از دو شریک را درگیر کند، بر زندگی هر دو نفر تأثیر می‌گذارد. اگر فرد مبتلا بدون صحبت و آگاهی شریک زندگی‌اش تلاش کند مشکلات خود را مخفی کند یا روابط جنسی‌اش را به‌صورت عادی جلوه دهد، به‌تدریج دچار استرس و اضطراب زیادی خواهد شد.

این استرس ممکن است باعث شود فرد به دو صورت واکنش نشان دهد:

  1. ادامه روابط جنسی با کیفیت پایین و تنش بالا، تا زمانی که مشکل دیگر قابل پنهان کردن نباشد.
  2. اجتناب از روابط جنسی، که می‌تواند پیامدهای جدی‌تری داشته باشد، مانند کاهش صمیمیت، تنش‌های روانی یا حتی مشکلات عمیق‌تر در رابطه.

تابوها را بشکنید!

اختلالات جنسی مانند هر مشکل جسمی دیگری است و می‌توان آن را پیش‌بینی و درمان کرد. بسیاری از افراد در جهان با این مشکل روبرو شده‌اند و خواهند شد. مهم این است که از تبدیل این موضوع به تابو و اجتناب از پذیرش آن خودداری کنیم.

پذیرش وجود این اختلال در شریک زندگی، نخستین قدم برای کاهش فشار و شرمی است که فرد احساس می‌کند. این تصدیق می‌تواند به کاهش انگ اجتماعی و حمایت روانی فرد کمک کند.

نحوه حمایت از شریک جنسی مبتلا به اختلال جنسی

  1. درک و همدردی:
    اگر شریک زندگی‌تان اختلال جنسی خود را با شما درمیان گذاشت، مهم‌ترین کار شما این است که با او همدردی کنید و نشان دهید که در این مسیر تنها نیست. از تمسخر، تحقیر یا استفاده از جملاتی که به ضعف او اشاره دارد، به‌شدت خودداری کنید.
  2. پیشنهاد مراجعه به متخصص:
    به شریک زندگی خود کمک کنید تا به پزشک یا مشاور مراجعه کند. همراهی شما در این مرحله، نشانه‌ای از تعهد و حمایت است.
  3. ایجاد فضای امن:
    محیطی را فراهم کنید که شریک زندگی‌تان احساس کند بدون قضاوت یا شرمندگی می‌تواند درباره مشکلاتش صحبت کند.
  4. حمایت عاطفی:
    به او یادآوری کنید که این مشکل، پایان زندگی جنسی یا عاطفی او نیست و با درمان می‌توان شرایط را بهبود بخشید.

اختلالات جنسی، اگرچه ممکن است فلج‌کننده به نظر برسند، اما قابل درمان هستند. نقش شما به‌عنوان یک شریک زندگی، ایجاد محیطی حمایتگر، همدلانه و بدون قضاوت است تا فرد بتواند با این مشکل مقابله کند. با شکستن تابوها، تشویق به درمان و ارائه حمایت عاطفی، می‌توانید به شریک زندگی‌تان کمک کنید تا از این بحران عبور کند و کیفیت زندگی خود را بازیابد.

2 Replies to “چگونه با مبتلایان به اختلال جنسی رفتار کنیم؟”

  1. by بهرامی 1 ماه ago

    سلام روزتون بخیر
    سوال دارم که آیا مصرف قرص های ضد افسردگی باعث مشکل در نعوظ میشه؟من 36 ساله هستم و دو ساله مصرف میکنم ،جدیدا احساس میکنم نعوذم ضعیف شده

    1. by مدیر کلینیک تیلاو 4 هفته ago

      بله بسیاری از داروهای ضدافسردگی باعث اختلال نعوظ می گردد توصیه میکنیم با پزشک مشورت کنید .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×
درخواست مشاوره رایگان